КЕЧИНМА

ШОМ ПАЙТИ

Нимадандир кўнгли ранжиб, ҳафа бўлиб қовоғини уйиб олган осмон қуёшнинг йўлини тўсмоқчи. Қуёш ҳам унга таслим бўлди. Аммо "Мен эртага қайтаман. Сизлар томонга ўзимнинг қайноқ нурларимни ёғдираман" дея тоғлар ортига яширинди. Тераклар ҳам, инсонларга қарата: менинг эса бўйларим ўсиб осмонга етаман, сизларни қуёшнинг иссиқ тафтидан ўзим ҳимоя қиламан, деб шохларини силкитиб қўяди.

Ҳақиқатдан ҳам атрофга яхшилаб қарасак, дов-дарахтлар, майсалар ва гиёҳлар, қушлар ва ҳашаротлар, шамол ва булутлар, табиатнинг ҳар бир бўлаги бир нималар деяётгандек туюлади. Улар яқин шерикларига ўз сирларини айтишади гўё. Буларни тинглаш учун фақат қулоқ солиш, уларни ҳис қила олиш керак.

Дўстлар, сизлар ҳам бир қулоқ солиб кўринг-а... Ўша пайтда табиат сизга хали ҳеч кимга айтмаган сирларини ошкор қилади...

Мубина МАМАСОЛИЕВА.